| Ich sooß em IC «Rembrandt», Basel — Rotterdam |
| Et woor schon ziemlich spät, et jing ahm Rhing entlang |
| Ming Zeidung hatt ich durch un all Jedanke zehnmohl och |
| Ich wollt nur noch nohuss, ejal wie schön dä Fluss dolooch |
| Stääneklar — die Naach woor ei’ntlich kolossal |
| Dä Vollmohnd woor 'ne jääle Wasserball |
| Op eimohl saat en Stemm treck hinger mir: |
| «Entschuldjung, ess he dä Platz frei nevven dir?» |
| Refr.: |
| Se hatt’e Kleid uss Finsterledder ahn |
| Wie mer’t vun Häuplingsdööchter kennt |
| Un jed' Bewäjung hatt jet vun ner Schlang — |
| 'ne Südsee-Engel vun Gauguin |
| En ihrem Bleck looch alles un vill mieh |
| Als mer als Durchschnittstyp verdräht |
| Un jede Silb' vun ihr woor Poesie |
| Un se hatt Beine bess ahn de Ääd |
| Ich saat: «Na, klar!», denn dat Abteil woor völlig leer |
| Kei Minsch woor weit un breit, usser ihr un mir |
| Mieh Häzz schlooch mer em Hals |
| Ming Zung woor plötzlich schwer wie Blei |
| Et jing durch dä Tunnel jäjenövver vun dä Loreley |
| Op eimohl e Feeling wie elektrisiert — |
| Tschotschi hatt mich em Dunkle ahm Bein berührt |
| «Hallo», saat dozo 'n Schaffnerstemm dann schroff |
| «Mer sinn do. Dat he’s dä Kölner Hauptbahnhof!» |
| Refr.: |
| Se hatt’e Kleid uss Finsterledder ahn |
| Wie mer’t vun Häuplingsdööchter kennt |
| Un jed' Bewäjung hatt jet vun ner Schlang — |
| 'ne Südsee-Engel vun Gauguin |
| En ihrem Bleck looch alles un vill mieh |
| Als mer als Durchschnittstyp verdräht |
| Un jede Silb' vun ihr woor Poesie |
| Un se hatt Beine bess ahn de Ääd |