Letras de Dobranoc - Monopol, Caro

Dobranoc (original)

Czwarta w nocy, Marek spać nie może
Nad dachami roznosi się ryk głośny, czy to pies czy człowiek
Nasz bohater ma jednak co innego w głowie
Chwycił joint w dłonie i bawiąc się nożem stoi na balkonie
Skoczyć może, myślał o tym co dzień od tygodnia
Maturę oblał, wielkie hola, z tym że to próba piąta
Perspektywa przyszłości robi się wątła
Postanowił więc smutkowi się oddać, opcja to najprostsza
Jak tak kurwa można, myśli na głos
Zjeb, matoł, debil, patol, kutafon, rzuca w siebie wiązanką
Czy było kurwa warto rozrywkę marną stawiać nad wiedzę i uciekać w nią przed
problemem, i pakować siebie w permanentne bagno
No klawo, kozacko, już nic z tym nie zrobi
Pora się ze swym miejscem pogodzić, czas na znalezienie roli
Póki co woli cichy skowyt nad pustą butlą coli
Jest tak upalony że noc o radę prosi
A z sklepienia nocy cichy głos się roznosi
Marek zastygł niczym pomnik i stoi niporuszony
Głos staje się głośny, noc patrzy mu w oczy
Szeptem łagodnym rozpoczyna wywód mroczny
Dzień dobry, a raczej dobranoc
Twarz księżyca spotyka się na chwilę z jego twarzą
Napomyka z rozwagą: znam to, nie jesteś pierwszą taką pod mym okiem sytuacją,
widziałem wielu co skakało
Marka zatkało, a herald nocy ciągnął dalej
Patrząc wprost przez jego oczy jakby było to coś ważne
Znam Cię i ty mnie znasz także, więc słuchaj uważnie, mam dla ciebie pewne
rozwiązanie
Spojrzenie ciekawskie uśmiech wywołało
Jaki jest Twój cel z tą edukacją całą
Czy chcesz stać się ledwo ogromnej maszyny częścią małą, by na koniec
zapomniano gdzie gnije twoje ciało
Widzę to marno, widzisz, ja znam twoje wnętrze i przyznam ci szczerze,
że ja wielbię je niezmiernie
Jak ja przecież dobrze wiesz, że są w życiu rzeczy piękne i żadne z nich nie są
permanentne
Wiem co w tobie drzemie, chyba pora się temu oddać
Świat nie dał ci szansy ni władzy, teraz będzie szansa twoja, by los pochwycić
we własnych szponach
Marek tylko spojrzał i zapytał: czy pomożesz mi tego dokonać?
Noc była mroczna i głucha
Na twarzy uśmiech od ucha do ucha, serce zasuwa
Nasz bohater chyba czegoś wzrokiem szuka
Krocząc po chodniku usłanym w byłych butlach i szlugach
Kątem ucha coś słyszy
Dostrzega krok krzywy skręcający do uliczki
Wzrok nie widzi żadnej jasnej szyby
Rytm serca staje się jeszcze szybszy, znalazł pierwszy cel swej ekspedycji
Chód jest cichy lecz pewny jak nigdy
Młodzieniec nie ma nawet chwili aby się zdziwić
Nim trysną żyły, choć wciąż spity to szarpie się co siły
Lecz zęby już utkwiły w jego szyi
Na około naszego niegdyś bohatera rozciągała się kałuża krwawa
Zawył z nagła, księżyc gromko się zaśmiał

(traducción)

Las cuatro de la mañana, Marek no puede dormir.
Se escucha un fuerte rugido sobre los tejados, ya sea un perro o un humano
Nuestro héroe, sin embargo, tiene algo más en mente.
Agarró un porro en sus manos y, jugando con un cuchillo, está parado en el balcón.
Puede saltar, lo ha estado pensando todos los días durante una semana.
Reprobó su examen de matriculación, gran saludo, pero este es el quinto intento.
La perspectiva del futuro se está oscureciendo
Así que decidió entregarse a la tristeza, la opción más fácil.
¿Cómo diablos es eso posible?, piensa en voz alta.
Jeb, tonto, imbécil, tonto, idiota, se arroja un montón a sí mismo
¿Valió la pena poner el entretenimiento mediocre por encima del conocimiento y huir de él?
problema, y ​​empacarse en un pantano permanente
Bueno, genial, cabra, ya no hará nada al respecto.
Es hora de aceptar tu lugar, hora de encontrar un papel.
Por ahora, prefiere un gemido silencioso a una botella de refresco de cola vacía.
Está tan drogado que la noche pide consejo
Y desde la bóveda de la noche se extiende una voz tranquila
Marek se congeló como una estatua y se quedó inmóvil.
La voz se hace fuerte, la noche lo mira a los ojos
Comienza la oscura discusión con un suave susurro.
Buenos días, o más bien buenas noches.
La cara de la luna se encuentra con su cara por un momento.
Él insinúa con cautela: lo sé, no eres la primera situación de este tipo bajo mi ojo,
Vi a muchos que saltaron
Marek jadeó, y el heraldo de la noche continuó.
Mirando directamente a través de sus ojos como si fuera algo importante.
Te conozco y tú también me conoces, así que escucha atentamente, tengo algo para ti.
solución
Una mirada curiosa evocó una sonrisa.
¿Cuál es tu objetivo con toda esta educación?
¿Quieres convertirte en una máquina apenas enorme, una pequeña parte, para finalmente
olvidado donde se pudre tu cuerpo
Lo veo mal, ya ves, te conozco por dentro y te lo confieso sinceramente,
que los adoro inmensamente
Como yo, sabes muy bien que hay cosas bonitas en la vida y ninguna lo es.
permanente
Sé lo que hay en ti, creo que es hora de dejarlo
El mundo no te dio la oportunidad ni el poder, ahora será tu oportunidad de aprovechar el destino.
en sus propias garras
Marek solo miró y preguntó: ¿me ayudarás a hacer esto?
La noche era oscura y sorda
En la cara una sonrisa de oreja a oreja, el corazón salta
Nuestro héroe parece estar buscando algo con sus ojos.
Caminando por el pavimento cubierto de antiguos cilindros y cigarrillos.
Oye algo por el rabillo de la oreja.
Se da cuenta de un paso torcido que gira hacia el callejón.
La vista no ve ningún cristal transparente.
Su corazón late aún más rápido, ha encontrado el primer objetivo de su expedición.
La marcha es tranquila pero segura como siempre.
El joven no tiene ni un momento para sorprenderse.
Antes de que le revienten las venas, aunque todavía borracho, lucha con todas sus fuerzas
Pero los dientes ya están clavados en su cuello.
Alrededor de nuestro otrora héroe, había un charco de sangre.
Aulló de repente, la luna se rió a carcajadas