Letras de Wilk - Kacper HTA, Słoń, Jongmen

Wilk (original)

Jestem jak wilk, który biegnie sam w ciemnym lesie
Nawet bez watahy też dam sobie rade
Pędzę dziś przed siebie, nie mam szczęścia na tapecie
Pod łapami czuję ziemię, śnieg prószy po ramionach
W moich oczach znajdziesz wszystko, błękit oceanu
Wszystko zmierza, do wypełnienia planu
Nikt nie chce podejść, sam omijam innych
Skazany na samotność, nawet złapany niewinny
Dam sobie rade i kiedy jest najgorzej
Też dam sobie rade, jeśli opuścisz mnie Boże
Gorzej być nie może, za mną wielkie morze krwi
Nawet sierść mam czerwoną i czerwone łzy
Spójrz w moje kły, widzisz gniew?
Wielki zawód?
Pożeram kłusowników i nie potrzebuje czasu
Już nie zapinaj pasów, niesie wilka do lasu
Krzyk ofiar słychać już nawet z tarasu
Biegł przez puszcze, góry, pola
Nikt z was schwytać go nie zdołał
Warczy gdy nadchodzi zmora
Broni stada wilk
Broni stada wilk…
Jestem jak wilk, nocny łowca, wiem że mam złą sławę
Jeśli wpadnę w sidła mogę odgryźć własną łapę
Już całe miasto zna mnie, bo choć przemierzam je jak duch
Mój głos rozchodzi się pośród pokrytych mrokiem wzgórz
Nas dwóch to nie wyjątek, chłopcze wiedz, że jest nas wielu
Bardzo dobrze wiem jak pachnie moja własna krew na śniegu
Jeśli nie znasz reguł w puszczy wróć do stada wiejskich kundli
Bo rzeczywistość jest surowa jak pustkowia tundry
Umiem ugryźć, choć już nauczyłem się mieć dystans
W zagrożeniu mogę uruchomić tryb: wścieklizna
Płynie mi krew z pyska, kiedy baraszkuję w truchle
Tym farbowanym lisom rzucam ironiczny uśmiech
Dumnie stoję na pogorzelisku krzycząc: wiwat Polska
Ty nadzierasz z nami ryj pod sceną jakbyś wypadł z okna
Niech każda dwulicowa żmija dzisiaj zdycha w torsjach
To Słoń, Kacper, zwierzęcy instynkt, likantropia
Głęboki ślad, na twardym śniegu na rzeki brzegu
Przed wejściem do lasu w biegu, w świecie bez reguł
Od początku słońca ku niebu, aż po sam biegun
Do końca gdzie rzeka rwąca, z natury gniewu
Biegnę dziki jak wiking, łapa się nie podwinie
Wychował mnie las a czas inaczej płynie
Brak mi ludzkich cech, to pech, stos niepowodzeń
Nie dasz rady, nie lękać się gdy staniesz na mej drodze
Mam demoniczne moce, w świecie piekielnej krzywdy
Choć obce mi każde imię znajome żywym
Jestem ostatnim słowem, nadzieję nim zrobię zamach
Wygryzę zębami z szyi jabłko Adama
Każda moja ofiara którą chcę brać na litość
Prawie się daje złapać, mógłbym przysiąc
Gdyby mógł, mój węch i słuch wywęszył ruch
Ślina z pyska, twoja krew tryska, mów do mnie duch

(traducción)

Soy como un lobo que corre solo en un bosque oscuro
Incluso sin el paquete, puedo hacerlo también.
Me apresuro hoy, no tengo suerte con el fondo de pantalla
Siento el suelo bajo mis patas y la nieve rueda por mis hombros.
En mis ojos encontrarás todo, el azul del océano
Todo va encaminado hacia el cumplimiento del plan
Nadie quiere venir, yo mismo evito a los demás.
Condenados a la soledad, incluso atrapados inocentes
Puedo hacerlo y cuando es peor
Yo también puedo hacerlo, si me dejas, Dios
No podría ser peor, hay un gran mar de sangre detrás de mí.
Incluso tengo el pelo rojo y lágrimas rojas.
Mira mis colmillos, ¿puedes ver la ira?
¿Gran profesión?
Como cazadores furtivos y no necesito tiempo
Ya no uses cinturones de seguridad, está llevando al lobo al bosque
Los gritos de las víctimas se escuchan incluso desde la terraza
Corrió a través de bosques, montañas y campos.
Ninguno de ustedes lo ha atrapado.
Gruñe cuando llega la pesadilla.
La manada del lobo se defiende
El lobo empaca armas...
Soy como un lobo, un cazador nocturno, sé que soy notorio
Si estoy atrapado, puedo morderme la pata.
Toda la ciudad ya me conoce, porque aunque la recorro como un fantasma
Mi voz se eleva entre las colinas sombrías
Nosotros dos no somos la excepción, chico, sé que somos muchos.
Sé muy bien lo que huele mi propia sangre en la nieve
Si no conoces las reglas del bosque, vuelve a la manada de mestizos del pueblo.
Porque la realidad es tan cruda como los páramos de la tundra
Puedo morder, aunque ya he aprendido a mantener la distancia.
En peligro, puedo correr el modo: rabia
La sangre fluye de mi boca mientras retozo en mi cadáver
Les doy a estos zorros teñidos una sonrisa irónica
Me paro con orgullo en el sitio de un incendio y grito: ¡Viva Polonia!
Nos perforas el hocico debajo del escenario como si te cayeras por la ventana
Que toda víbora de dos caras muera hoy de vejación
Esto es Elefante, Casper, instinto animal, licantropía.
Un sendero profundo, sobre nieve dura en la orilla del río.
Antes de adentrarse en el bosque a la fuga, en un mundo sin reglas
Desde el comienzo del sol hacia el cielo hasta el mismísimo polo
Hasta el final donde el río se precipita por la naturaleza de la ira.
Corro salvaje como un vikingo, la pata no colapsará
Fui criado por el bosque y el tiempo fluye de manera diferente
No tengo cualidades humanas, es mala suerte, un montón de fracasos.
No puedes hacerlo, no tengas miedo cuando te interpongas en mi camino
Tengo poderes demoníacos en un mundo de daño infernal
Aunque me es ajeno cada nombre que conozco vivo
Soy la última palabra, espero antes de hacer un swing
Morderé la manzana de Adán de mi cuello con mis dientes
Cada sacrificio que quiero tomar por piedad
Es casi atrapable, podría haber jurado
Si pudiera, mi sentido del olfato y el oído podrían oler el movimiento.
Saliva de la boca, tu sangre está brotando, háblame espíritu