| Sie hat den Glanz in ihre Augn, der dir Liebe verspricht
|
| Jedes Wort des ihre Lippen verlosst klingt in mir wia a Frühlingsgedicht
|
| Mit wird has und koid, wenn Sie mit mir spricht
|
| Wie sie geht, wie sie steht und wie sie sich bewegt
|
| So elegant und charmant reißt sie blicke an sich und mir gibt’s an Stich
|
| Weil i waas dass i dann, nur schwoch werden kann.
|
| Sie hot des Feier in ihr und i gspia in mir, dass i Kopf und Verstand
|
| Den Herzschlog in mir an Sie verlier.
|
| Sie drogt de Liab diaf in ihr
|
| Sie hat knallroate Schua von ihr griag i ned gnua
|
| Sie is kerzengrod durch mei Herz spaziert
|
| Sie
|
| Sie trogt de Liab tiaf in ihr
|
| Weil sie was was sie wü, kommt sie immer an Ziel
|
| Sie flutet die Herzen mit Sonne und leuchtet heller als Licht
|
| Lass i mi foin woas i für mi, dass i an ihr zabrich
|
| Sie hod des feier in ihr und i gspia in mir, dass i Kopf und Verstand
|
| Den Herzschlog in mir an Sie verlier
|
| Sie drogt de Liab diaf in ihr
|
| Sie hat knallroate Schua von ihr griag i ned gnua
|
| Sie is kerzengrod durch mei Herz spaziert
|
| Ja Sie
|
| Sie drogt de Liab diaf in ihr
|
| Sie hod des stohlende scheinen
|
| Des glitzternd und glänzend und leuchtende Licht der Heimatsun in ihr
|
| Nanananana…
|
| Sie hod des feier in ihr und i gspia in mir, dass i Kopf und Verstand
|
| Den Herzschlog in mir, an Sie verlier
|
| Sie drogt de Liab diaf in ihr
|
| Sie hat knallroate Schua von ihr griag i ned gnua
|
| Sie is kerzengrod durch mei Herz spaziert
|
| Sie. |
| Ja Sie nur Sie…
|
| Sie trogt de Liab diaf in Ihr |