Letras de Sesindeki Yalnızlık - Cem Adrian, Melis Danişmend, Karaçalı

Sesindeki Yalnızlık (original)

Gözlerinde buz parçaları izler, sessizlik
Ve sessiz bir sitem olarak, kalkar yıldızları izler
Aşk yok, markaların kalbinde yatan yalnızlık var
Ben yokum, aynada biriken, uzayan yalnızlıklar
Size acı, içki ve unutuş eğer: aşk
Batma, ölüm ve hiçlikse dayatılan rol desem
Bu sürgülü ve keçeleşmiş kirpiklerin ne anlamı var?
Size gösterilen bir veda ve yol desem
Ve kan, ve hayat, ve duygular bana mutluluk
Biraz ne zan, ne sana dair kırık bir ati.
Konu: Miras
Üzgünüm denedim her versiyonunu üzgünlüğün
Kaybetmek korkularıydı odama giren mavi duman
O sesler de kayıp, içim bomboş artık
Daha mı yalnızım?
Hayır!
Mutsuzluk uyuşturuyor, umudun kıyısız tarafındayım
Ben asla ağlamam, sadece gözlerim dayanıksız
Hayvan yangısı, yılgın çiçek çelenkleri gönderdim cenazeme
Şimdi gündelikçi akşamlara kon
Hatırlat bana uzak ve yakınlığın sarıldığı bankı
Hatırlat, nasıl başlamalıydı dinlediğimiz ilk şarkı?
Hatırlat başak saplarını dik tutan gölgemi
Hatırlat efkarı, deliren gezegenimi ve öfkemi
Hatırlat nasıl yenilirdi güneş?
Çiçekleri delip geç!
Hatırlat bana benzediğin şehri, gerçekten sevince
Yalnızlık, yalnızlık
Saklandığın o küçük delikte buluyor seni
Yalnızlık, yalnızlık
Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni
Yalnızlık, yalnızlık
Saklandığın o küçük delikte buluyor seni
Yalnızlık, yalnızlık
Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni
Bir yağmura başlar gibi, bir koşuda yavaşlar gibi
Şaşkın ve atılgan, ataerkil ve kıvrak
Bir ismin arasına kıstırılmış sonsuzluk gibi aşk
Nasıl yol alır sayısız dudaklarından?
Gel kıyılarına yüzümün, yüzme öğret can çekişen balıklarına
Gel o kumun dakikalarına kumrallığını uzat
Ve biraz sakalımın kokusunu al, götür ört yastığına
Bir oğul doğur ve beni unut, hatıralarımı yak
Şimdi hiç görmedim o son seviştiğin yabancıyı
Alışırım konuk oyuncu olup kaçınılmaz sonlarıma
Mutluluk üzerine bahis yapma zamanlarımızdı, hatırlarım
Ansızın kente ve yüreğime doğrulttuğun tabancayı
Zamansız ve Fransız, kör makas, kesik rızk
Kahve ile dirilen hücre, bunlar bizim merhabalarımız
Nikotinle görünen sabah, bunlar bizim günaydınımız
Bir unutuşun ortasındayız, bunlar elvedalarımız
Şimdi seni gasp edecekler bir yüzük ve müstakil evle
Benim bütün takım elbiselerime pişmanlık sıçrayacak
O zaman çöküp bir sigara yakabilirim bu kentte
Yağmurlar yağdırabilirim taze simit kuyruklarına
Gidişine korunamadığım gibi, dönüşünü de savunamam
Yokluğuna dayanabilirim, ancak sade bir fotoğraf olarak
Köprüler de ayrılabiliyor, nehirler de sevgilim
Hayat böyle;
bir yerden sonra ne kadar karışsan da kalabalıklara
Yalnızlık, yalnızlık
Saklandığın o küçük delikte buluyor seni
Yalnızlık, yalnızlık
Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni
Yalnızlık, yalnızlık
Saklandığın o küçük delikte buluyor seni
Yalnızlık, yalnızlık
Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni

(traducción)

Huellas de hielo en tus ojos, silencio
Y como un reproche silencioso, se levanta y mira las estrellas
No hay amor, hay soledad que yace en el corazón de las marcas
Yo no existo, la soledad anhelante acumulada en el espejo
Si sufres, bebe y olvida: ama
Si digo hundimiento, muerte y el rol impuesto de la nada
¿Cuál es el significado de estas pestañas deslizantes y mate?
Si me despido y te muestro el camino
Y la sangre, y la vida, y los sentimientos me hacen feliz
Un poco de un caballo roto sobre ni tus pensamientos ni tú.
Asunto: Herencia
Lo siento, probé todas las versiones de tu lo siento.
Era el miedo a perder, el humo azul entrando en mi cuarto
Esas voces también se pierden, estoy vacío ahora
¿Todavía estoy solo?
¡No!
La ansiedad adormece, estoy en el lado sin orilla de la esperanza
Nunca lloro, es solo que mis ojos son débiles
Fuego animal, envié coronas de flores aturdidas a mi funeral
Ahora a las noches informales
Recuérdame el banco donde la distancia y la intimidad se abrazan
Recuérdame, ¿cómo debe comenzar la primera canción que escuchamos?
Recuérdame a mi sombra que mantiene los tallos de las púas en posición vertical
Recuérdame el mal, mi planeta loco y mi ira.
Recuérdame ¿cómo se comió el sol?
¡Perfora las flores!
Recuérdame la ciudad a la que te pareces cuando realmente la amas
soledad, soledad
Te encuentra en ese huequito donde te escondes
soledad, soledad
Te entumece ese cuerpo sin corazón al que le hiciste el amor
soledad, soledad
Te encuentra en ese huequito donde te escondes
soledad, soledad
Te entumece ese cuerpo sin corazón al que le hiciste el amor
Como si empezara a llover, como si se ralentizara al correr
Confundido y asertivo, patriarcal y ágil
Amor como la eternidad atrapado entre un nombre
¿Cómo se abre paso entre tus innumerables labios?
Ven a nadar a tus costas, enseña a nadar a tus peces moribundos
Ven estira tu moreno a los minutos de esa arena
Y huele un poco a mi barba, llévala a tu almohada
Dar a luz un hijo y olvidarme, quemar mis recuerdos
Ahora nunca he visto a ese extraño con el que hiciste el amor por última vez
Me acostumbro a mi final inevitable siendo actor invitado.
Era nuestro momento de apostar a la felicidad, recuerdo
El arma que de repente apuntaste a la ciudad y a mi corazón
Atemporal y francés, tijeras romas, sustento cortado
Célula resucitada con café, estos son nuestros saludos
Mañana con nicotina, estos son nuestros buenos días
Estamos en medio del olvido, estos son nuestros adioses
Ahora te extorsionan con un anillo y una casa
El arrepentimiento salpicará todos mis trajes
Entonces puedo colapsar y encender un cigarrillo en esta ciudad
Puedo hacer que llueva sobre colas de bagel frescas
Así como no puedo protegerme de tu partida, tampoco puedo defender tu regreso.
Puedo soportar tu ausencia, pero como una simple fotografía
Los puentes también pueden separarse, querida.
Así es la vida;
no importa cuánto te mezcles después de un lugar
soledad, soledad
Te encuentra en ese huequito donde te escondes
soledad, soledad
Te entumece ese cuerpo sin corazón al que le hiciste el amor
soledad, soledad
Te encuentra en ese huequito donde te escondes
soledad, soledad
Te entumece ese cuerpo sin corazón al que le hiciste el amor