Letras de Królestwo Niczyje - Blaze of Perdition

Królestwo Niczyje (original)

Oto twój raj, twa światłość fałszywa
W marności jestestwie stłamszona
W lustrzanym odbiciu twej chwały
Gnije owoc boskiego stworzenia
Tu trzecie oko wyrasta
Choć slepe, niegodne
Kuszących widoków
Zza cielesnych bram
Z każdą kroplą wciąż dalej
Głębiej, w tunelu bez światła
Z rozkoszą w męczarniach zaklętą
Skuszony syn wciąż niżej upada
Nie!
To nie jest koniec.
To nie czas ukojenia
Wypchnięty z błogiej otchłani
Spadłem na ziemię jak głaz
Zawieszony w prożni spłonąłem
Bezdymnym ogniem oczyszczon
By skrzydła ponownie rozpostrzeć
Jak feniks z popiołów znów wstać
Zbudzony ze snów o ciemności
Oślepiony przez moc ziemskich barw
Powracam, otumaniony
Okaleczony wciąż trwam
A w sercu żar na nowo się tli
choć skrzydła już postrzępione
Szpony i kły ostre jak nigdy
głęboko w twym sercu osiądą
Jam odwieczny wróg
Wróg ukryty
Duma, nieskrępowana i czysta
Bliznami pokryta
Ja maszeruję znów
Z szyderstwem w sercu się tli
Wężowym językiem na skórze wyryta
Wciąż uwięziony wśród kosmicznych praw
Wznoszę królestwo niczyje
Boże o tysiącu twarzy.
W każdą z nich pluję
Wiedząc że na nic moje starania
Gdy w pył się obróci pogardy żar
Gdy czarny blask beznadziei me czoło rozedrze
Zamknę przed tobą swe serce
Spłonę z cynicznym uśmiechem na ustach
Na zawsze odrzucając twój dar
Na górze.
Na dole.
Tu i poza

(traducción)

Este es tu paraíso, tu falsa luz
Ella está reprimida en la vanidad
En la imagen del espejo de tu gloria
El fruto de la creación de Dios se pudre
Aquí es donde crece el tercer ojo.
Aunque ciego, indigno
Vistas tentadoras
Desde detrás de las puertas corpóreas
Todavía con cada gota
Más profundo, en un túnel sin luz
Con deleite encantado en tormento
El hijo tentado sigue cayendo más bajo
¡No!
Este no es el fin.
esto no es un consuelo
Empujado fuera del abismo dichoso
Caí al suelo como una roca
Suspendido en el vacío, me quemé
Purificado por fuego sin humo
Para extender mis alas de nuevo
Como un ave fénix de las cenizas, levántate de nuevo
Despertado de los sueños de la oscuridad
Cegado por el poder de los colores terrenales
vuelvo, aturdido
Lisiado, todavía permanezco
Y en el corazón el calor vuelve a brillar
aunque las alas ya están deshilachadas
Garras y colmillos tan afilados como siempre
se asentarán en lo profundo de tu corazón
soy el eterno enemigo
Enemigo oculto
Orgullo, sin restricciones y puro
Cicatrizado
estoy marchando de nuevo
Él arde con burla en su corazón
Con una lengua de serpiente grabada en la piel
Todavía atrapado entre las leyes cósmicas
Levanto el reino de nadie
Dios de las mil caras.
escupo en cada uno de ellos
Sabiendo que mis esfuerzos fueron en vano
Cuando el calor del desprecio se convierte en polvo
Cuando el resplandor negro de la desesperanza me desgarra la frente
te cerraré mi corazón
Arderé con una sonrisa cínica en mis labios
Siempre rechazando tu regalo
En la cima.
Abajo.
aquí y más allá