Información de la canción En esta página puedes encontrar la letra de la canción Kom mee, artista - De Kift. canción del álbum Vlaskoorts, en el genero Поп
Fecha de emisión: 31.01.1999
Etiqueta de registro: De Kift
Idioma de la canción: Holandés
Kom mee(original) |
Vannacht was m’n moeder bij me |
Ze zat naast me op de vloer |
En wreef met haar handpalmen over haar knieën |
En ze keek me plotseling aan met bange ogen |
Wil je iets voor me doen? |
Maar je mag niet lachen, alsjeblieft niet |
Kom mee |
Ze greep mijn hand |
En die voelde aan als sneeuw |
Heel koel, heel los, heel licht |
We stonden tussen een paar elzenbomen |
Daar lag iets lichts |
Kom zei ze, daar lig ik |
Ik zag het skelet van een mens |
En toen wees ze naar het skelet |
Je mag niet lachen, zei ze |
Dat ben ik |
Kun je dat begrijpen? |
Zeg nu zelf |
Kan ik dat zijn? |
Met alles wat ik vroeger was, heeft dat toch niks meer te maken? |
Ze ging op de donkere aarde zitten, en keek bedroef voor zich uit |
Met vroeger heeft dat niks meer te maken, zei ze |
Helemaal niks |
En toen raakte ze met haar vingertoppen iets op van de donkere aarde |
En rook eraan |
Vreemd, fluisterde ze |
Zo vreemd |
En ze hield me de aarde voor |
En die was als sneeuw |
Die was als de hand, waarmee ze mijn hand had gegrepen |
Ruik, zei ze |
Ik snoof diep |
Nou? |
Aarde, zei ik |
En? |
Een beetje zuur, een beetje bitter |
Echte aarde |
Maar toch vreemd, walgelijk toch? |
Ik snoof diep de geur van de aarde in |
En die rook koel, los en licht |
Het ruikt lekker zei ik, naar aarde |
Mijn moeder keek me met bange ogen aan |
Het ruikt toch walgelijk? |
Ik rook |
Nee |
Die ruikt zoals alle aarde |
Vind je? |
Ja |
En je vindt het niet walgelijk? |
Nee |
Je ruikt echt lekker ma |
Ruik nog eens goed |
Ze nam een beetje tussen haar vingertoppen en rook |
Ruikt alle aarde zo, vroeg ze |
Ja, alle aarde |
Ze snoof diep |
Ze stak haar hand helemaal in de aarde en snoof |
En toen keek ze me aan |
Je hebt gelijk |
Misschien ruikt 'ie heel lekker |
Maar toch vreemd |
Als ik bedenk dat ik dat ben |
Toch wel verschrikkelijk vreemd |
M’n moeder zat daar |
En rook |
En vergat mij |
En zei het woord vreemd steeds minder vaak |
Steeds zachter, zei ze het |
En toen liep ik stilletjes terug naar huis |
Het was half zes in de ochtend |
En in de voortuin kwam overal aarde tussen de sneeuw kijken |
En ik liep met m’n blote voeten over de donkere aarde in de sneeuw |
En die was koel, los en licht |
En hij geurde |
Ik stond op, en ademde diep |
Hij ruikt lekker ma |
(traducción) |
Anoche estuvo mi madre conmigo |
Ella se sentó a mi lado en el suelo |
Y se frotó las palmas de las manos sobre las rodillas |
Y ella de repente me miro con ojos asustados |
¿Quieres hacer algo por mí? |
Pero no puedes reírte, por favor no |
Ven conmigo |
ella agarro mi mano |
Y se sentía como nieve |
Muy fresco, muy suelto, muy ligero. |
Estábamos parados entre unos alisos |
habia algo ligero |
Vamos, dijo, ahí miento |
Vi el esqueleto de un humano |
Y luego señaló el esqueleto. |
No tienes permitido reír, dijo ella. |
Ese soy yo |
¿Puedes entender esto? |
Seamos honestos |
¿Puedo ser? |
No tiene nada que ver con todo lo que solía ser, ¿verdad? |
Sató la tierra oscura, y miró tristemente al frente |
No tiene nada que ver con el pasado, dijo. |
Nada en absoluto |
Y luego tocó algo con las yemas de los dedos de la tierra oscura. |
y fumarlo |
Extraño, susurró |
Tan raro |
Y ella me sostuvo la tierra |
Y eso fue como la nieve |
Era como la mano con la que había agarrado mi mano |
Huele, dijo ella |
olfateé profundamente |
¿Bien? |
Tierra, dije |
¿Y? |
Un poco agrio, un poco amargo |
tierra real |
Pero sigue siendo extraño, repugnante ¿no? |
Olí profundamente el olor de la tierra |
Y olía fresco, suelto y ligero. |
Huele bien dije, a tierra |
Mi madre me miró con ojos asustados. |
Huele asqueroso verdad? |
yo fumo |
Nuevo |
Huele a toda la tierra |
¿Tu crees? |
Sí |
¿Y no crees que es repugnante? |
Nuevo |
Hueles muy bien mami |
huele bien de nuevo |
Tomó un poco entre las yemas de los dedos y fumó |
Toda la tierra huele así, preguntó |
Si, toda la tierra |
Ella olió profundamente |
Metió la mano hasta el fondo de la tierra y olió |
Y luego ella me miró |
Tienes razón |
Tal vez huele muy bien |
pero sigue siendo extraño |
Si recuerdo que soy |
Todavía terriblemente extraño |
mi madre estaba allí |
y humo |
y me olvido |
Y dijo la palabra extraño cada vez menos |
Más y más suave, ella lo dijo |
Y luego caminé en silencio de regreso a casa |
Eran las cinco y media de la mañana |
Y en el voorfrontyardearth llegó a ver por todas partes entre la nieve |
Y caminé con mis pies descalzos sobre la tierra oscura en la nieve |
Y era fresco, suelto y ligero. |
Y olía |
Me levanté y respiré profundamente |
Huele bien mami |