Letras de Kamienie - Grammatik

Kamienie (original)

Krople deszczu na skroniach
Patrzę na Wisłę a kartki mokną w dłoniach
Patrzę na życie, miasto śpi bezpiecznie w domach
Gdzie w każdym z nich mieszka niejedna historia
Czasami wkradam się jak złodziej w czyjeś życie
W brudach brodzę w śmierci i śmiechu zachwycie
Czasem zazdroszczę, czasem nienawidzę
Wiem, że każdy ma swoją drogę ja o swojej wam pisze
I słucham ludzi, w ich oczach widzę siebie
Może naiwnie w solidarność między nami wierzę
W czterech ścianach zaklęty niejeden dramat
Przeklęty, który chcesz wyrzucić z siebie
Wiele bólu, który trochę już zaśniedział
Ale wciąż krzyczy by ktoś o nim opowiedział
Nawet, jeśli będą mówić, że pamiętać nie warto
To my i kamienie jesteśmy świadkiem z przypadku
Chcę wyrzucić z siebie gniew, wyruszam w miasto
Uciekam z miejsca, w którym czuję się zbyt ciasno
Warszawa nie śpi, dzisiaj będzie moją parą
Za ręce przez bruk, nocny spacer ku gwiazdom
Przemierzam miejsca, które znam na pamięć
Tysiące kroków tylko po to by sens znaleźć
Spokojna noc, powoli zanurzam się w ciszy
I tylko wiatr rozwiewa niespokojne myśli
Niby samotnie, jednak mam tu słuchaczy
Dookoła kamienie, które niejedno widziały
I myślę gdyby kamienie mogły mówić
Powiedziałyby prawdę tak różną dla ludzi
To cichy świadek, więc opowiem mu historię
Możesz krzyczeć tu ze mną, wyrzuć to, co siedzi w tobie
Nie bój się, one nigdy nas nie skrzywdzą
To nie ludzie, których oczy ciągle nic nie widzą
Tak wiele bólu dzieje się za kurtyną
Wśród ścian, które milczą
Choć czasem, gdy nastawisz ucho krzyczą, jasne staje się wszystko
Blizny z przeszłości drogą by zrozumieć przyszłość
Odpowiedzi czasem leżą tak blisko
Wystarczy sięgnąć by wiedzieć, co jest przede mną
Zbieram brudy samemu brudząc ręce
Patrzę w mrok, mrok patrzy w moje serce
Wiem więcej, ale też mniej mogę znieść
Gdzie jest spokój, kuszą drzwi, w które można wejść
W każdej chwili wolność popłynie z każdej żyły
Lecz to za łatwe wciąż mam w sobie tyle siły
By żyć, oddychać pełną piersią
Chociaż czasem mam dość i oddech przychodzi ciężko
Niech żyje życie nawet, gdy wszystko przepadnie
Ja usnę, ale kamienie będą mówić za mnie
Tak niewiele mi potrzeba żebym znalazł swój spokój
Chcę budzić się rano i mieć kogoś przy boku
Chcę znów zaufać nie dostawać ciosów w plecy
Bo życie to chwila ja tą chwilą chcę się cieszyć
Staram się walczyć z własnymi słabościami
Jestem jedynie człowiekiem i często nie znam granic
Wierzę mocno, że wszystko wkrótce się ułoży
A dziś mówię kamieniom o tym, co najbardziej boli
Tyle razy uciekałem i nie chciałem rozmawiać
Zawsze sam z problemami tak z życiem chciałem się zmagać
Jednak z czasem zauważyłem tę różnicę
Że gdy krzyczę głośno to mam sumienie czyste
I nawet, gdy milczysz i nie chcesz mnie słuchać
A moje słowa to dla ciebie tylko pustka
Wiem co robić i szybko znajdę nowy powód
By wyjść z domu i odwiedzić me kamienie znowu

(traducción)

Gotas de lluvia en las sienes
Miro el Vístula y las páginas están mojadas en mis manos.
Miro la vida, la ciudad duerme segura en las casas
Donde más de una historia vive en cada uno de ellos
A veces me meto en la vida de alguien como un ladrón
Vadeo en la suciedad de la muerte y me deleito en la risa
A veces estoy celoso, a veces odio
Sé que cada uno tiene su manera y te escribo sobre la suya.
Y escucho a la gente, me veo en sus ojos
Tal vez creo ingenuamente en la solidaridad entre nosotros
Más de un drama encantado entre cuatro paredes
Maldito que quieras salir de tu camino
Mucho dolor, que ya se ha sentido un poco dormido
Pero sigue gritando que alguien hable de él.
Aunque digan que no vale la pena recordar
Nosotros y las piedras somos testigos por casualidad
Quiero dejar ir mi ira, me voy a la ciudad
Huyo de un lugar donde se siente demasiado apretado
Varsovia está despierta, hoy será mi pareja
Manos en el pavimento, un paseo nocturno hacia las estrellas
Viajo por lugares que me sé de memoria
Miles de pasos solo para tener sentido
Noche tranquila, me hundo lentamente en el silencio
Y solo el viento disipa los pensamientos ansiosos
Aparentemente solo, pero tengo oyentes aquí
Hay piedras alrededor de las cuales muchos han visto
Y creo que si las piedras pudieran hablar
Dirían una verdad tan diferente para las personas
Es un testigo silencioso, así que le contaré una historia.
Puedes gritar aquí conmigo, tirar lo que hay en ti
No tengas miedo, nunca nos harán daño.
No son personas cuyos ojos todavía no pueden ver nada.
Tanto dolor está pasando detrás de la cortina
Entre las paredes silenciosas
Aunque a veces cuando afinas el oído gritan, todo se aclara
Cicatrices del pasado: una forma de entender el futuro
Las respuestas están tan cerca a veces
Basta estirar la mano para saber lo que hay delante de mí.
Yo mismo recojo la suciedad ensuciándome las manos
Miro en la oscuridad, la oscuridad mira en mi corazón
Sé más, pero también puedo tomar menos
Donde hay paz, hay puertas por las que se puede entrar
En cualquier momento, la libertad fluirá de cada vena.
Pero es demasiado fácil, todavía tengo mucha fuerza
Para vivir, respira plenamente
Aunque a veces estoy harto y me cuesta respirar
Viva la vida aun cuando todo este perdido
Me dormiré, pero las piedras hablarán por mí
Necesito tan poco para encontrar mi paz
Quiero despertarme por la mañana y tener a alguien a mi lado.
Quiero volver a confiar para no ser apuñalado por la espalda
Porque la vida es un momento, quiero disfrutar este momento
Intento luchar contra mis propias debilidades.
Solo soy humano y, a menudo, no conozco fronteras.
Creo firmemente que todo estará bien pronto.
Y hoy le digo a las piedras lo que más duele
Me escapé tantas veces y no quería hablar.
Siempre solo con problemas, así que quería luchar con la vida.
Sin embargo, noté esta diferencia con el tiempo.
Que cuando grito fuerte mi conciencia esta tranquila
Y aun cuando callas y no me quieres escuchar
Y mis palabras son solo vacío para ti
Sé qué hacer y encontraré rápidamente una nueva razón.
Salir a visitar mis piedras otra vez