Información de la canción En esta página puedes encontrar la letra de la canción Later, artista - Herman Van Veen. canción del álbum Carre 6 (Dat Wat Gezegd En Gezongen Werd), en el genero Поп
Fecha de emisión: 31.12.2008
Etiqueta de registro: Universal Music
Idioma de la canción: Holandés
Later(original) |
Later gaan wij naast elkaar wandelen op de overtoom |
Drinken zoete melk met room, strijken door ons grijze haren |
Zie je ons daar samen lopen, naast elkaar zo diep bedaard |
Jij een lieve ouwe taart, ik nog kras dat is te hopen |
Maar al worden we ook wrakker, al dat vreselijke snuffen |
Zal tenminste niet meer hoeven gaar of muf we zijn gebaken |
En we zeggen kijk de tram of hoor jij die vogel zingen |
Als die nutteloze dingen want het hoeft niet meer adrem |
En het hoeft niet meer zo rap, want we moeten nergens heen |
Och we wonen toch alleen in zo’n rothuis met een trap |
Ik beloof je dat ik dan het attend zijn aan zal leren |
En ik zal ook vaak proberen of jij nog wel lachen kan |
Lachen als een oude dame, die haar zegje heeft gezegd |
Die als zij word afgelegd zich voor niemand hoeft te schamen |
Wel wel wel, zo zal dat gaan en we sterven heel bedaard |
Op een donderdag in maart, tegelijk daar hecht ik aan |
En als onze aardse last met de wereld gaat vergroeien |
Zal uit jou een bloempje bloeien, een viooltje dat staat vast |
(traducción) |
Más tarde vamos a dar un paseo uno al lado del otro en el overtoom |
Bebe dulce de leche con crema, acaricia nuestras canas |
¿Nos ves caminando allí juntos, uno al lado del otro tan profundamente calmados |
Eres un dulce pastel viejo, todavía rasco eso es esperanza |
Pero a pesar de que también nos convertimos en un demoledor, todo ese terrible olfateo |
Al menos ya no tendrá que cocinar o rancio estamos horneados |
Y decimos mira el tranvía o escuchas a ese pájaro cantar |
Como esas cosas inútiles porque no necesita más sueño |
Y ya no tiene que ser tan rápido, porque no tenemos adónde ir. |
Oh, vivimos solos en una casa tan podrida con una escalera |
Te prometo que aprenderé a asistir |
Y a menudo lo intentaré si todavía puedes reír |
Riendo como una anciana que ha tenido su opinión |
Quien, si la despiden, no tiene por qué avergonzarse de nadie |
pues si asi sera y nos morimos muy tranquilos |
Un jueves de marzo, a la misma hora eso es lo que me importa |
Y si nuestra carga terrenal comienza a crecer junto con el mundo |
¿Brotará de ti una flor, una violeta que es cierta? |