Letras de Aby zrozumieć - Verba

Aby zrozumieć (original)

Ref.: Zrozum!
Zrozum tych, którzy tracą grunt i toną,
Wołając o pomoc, by móc zacząć na nowo,
Zrozum!
Zrozum to, że trzeba więcej nieszczęścia,
By nie zginąć tam, gdzie na współczucie brak miejsca.
Zrozum!
Zrozum tych, którzy tracą grunt i toną,
Wołając o pomoc, by móc zacząć na nowo,
Zrozum!
Zrozum to, że trzeba więcej nieszczęścia,
By nie zginąć tam, gdzie na współczucie brak miejsca.
1) Ignacy: Jego dusza zmęczona, z której zmył się blask,
Dawno zatrzymał, bezpowrotnie w niej czas,
Na ta jedną chwilę, choć na jeden raz,
Zapomnieć chciałby, swego życia gorzki smak,
Zrzucić z siebie ogrom dzisiejszego dnia,
Ciężar brudnych szmat, ująć lat, aby było lepiej,
Znaleźć gdzieś swoje miejsce i zapuścić korzenie,
Piękny sen, takie marzenie,
O ciszy, o spokoju, w własnych czterech kątach,
O ukochanej osobie, której teraz tak brak,
Chciałby krok cofnąć, krzyknąć z całej siły stop,
Nie łatwo zejść z drogi, na którą zrzucił go los,
Błądzi sam, pośród szarych myśli,
Za wspomnieniami goni, pełen nienawiści,
Za ten z życiem wyścig, pełen klęsk i upokorzeń,
Przestać chciałby lecz przestać dziś nie może.
Takie są w życiu drogi, nie każdemu sprzyja los,
Czasem warto jest się zastanowić,
Gdy skończy się dzień, co przyniesie nam noc.
Ref.: Zrozum!
Zrozum tych, którzy tracą grunt i toną,
Wołając o pomoc, by móc zacząć na nowo,
Zrozum!
Zrozum to, że trzeba więcej nieszczęścia,
By nie zginąć tam, gdzie na współczucie brak miejsca.
Zrozum!
Zrozum tych, którzy tracą grunt i toną,
Wołając o pomoc, by móc zacząć na nowo,
Zrozum!
Zrozum to, że trzeba więcej nieszczęścia,
By nie zginąć tam, gdzie na współczucie brak miejsca.
2) Bartas: Gdy otwiera oczy, gasną nocne światła ulic,
Nieraz prosił Boga, by go więcej nie obudził,
W kieszeniach chowa ręce, bo tak cieplej,
Pod mostem miejsce podłe, ale chroni przed deszczem,
Kiedyś pisał wiersze, że życie jest piękne,
Teraz życie go kopie, gdy śpi pod kartonowym kocem,
Pamięta, jak to było w domu przy kominku,
Dzisiaj domem ciemny płot, koło parkingu,
Dzieci poszły w świat, szukać swego szczęścia,
Żadne z nich imienia ojca dzisiaj pamięta,
W imię ojca każdy wybrał inna ścieżkę,
By nie skończyć, jak ten, którego krew plami im serce,
Żona odeszła to dla niej warto było przetrwać,
Wszystko zabrała, on nie chce iść do niej na cmentarz,
Zbyt Wiele przeżył, by ją z pamięci wymazać,
Chciałby znać słowa, jakimi mógłby z nią rozmawiać,
Mroźnej zimy pora, skłania do refleksji,
Na te chwile, w których smutek dławi oddech w piersi,
Chciałby wiedzieć w końcu, że jutro będzie lepsze,
Pomóż mu uwierzyć, bo ludzie mają serce.
Ref.: Zrozum!
Zrozum tych, którzy tracą grunt i toną,
Wołając o pomoc, by móc zacząć na nowo,
Zrozum!
Zrozum to, że trzeba więcej nieszczęścia,
By nie zginąć tam, gdzie na współczucie brak miejsca.
Zrozum!
Zrozum tych, którzy tracą grunt i toną,
Wołając o pomoc, by móc zacząć na nowo,
Zrozum!
Zrozum to, że trzeba więcej nieszczęścia,
By nie zginąć tam, gdzie na współczucie brak miejsca.
Zrozum!
Zrozum tych, którzy tracą grunt i toną,
Wołając o pomoc, by móc zacząć na nowo,
Zrozum!
Zrozum to, że trzeba więcej nieszczęścia,
By nie zginąć tam, gdzie na współczucie brak miejsca.
Zrozum!
Zrozum tych, którzy tracą grunt i toną,
Wołając o pomoc, by móc zacząć na nowo,
Zrozum!
Zrozum to, że trzeba więcej nieszczęścia,
By nie zginąć tam, gdzie na współczucie brak miejsca.

(traducción)

Ref.: ¡entiende!
Comprende a los que pierden terreno y se ahogan,
Pidiendo ayuda a gritos para poder empezar de nuevo
¡Entender!
Date cuenta que se necesita más desgracia,
Para no morir donde no hay lugar para la compasión.
¡Entender!
Comprende a los que pierden terreno y se ahogan,
Pidiendo ayuda a gritos para poder empezar de nuevo
¡Entender!
Date cuenta que se necesita más desgracia,
Para no morir donde no hay lugar para la compasión.
1) Ignacio: su alma cansada, de la que se lavó el resplandor,
Él ha detenido el tiempo durante mucho tiempo, irremediablemente en ella,
Por un momento, pero por una vez
Quisiera olvidar el sabor amargo de su vida,
Sacúdete la inmensidad de hoy
El peso de los trapos sucios, juntar los años para hacerlo mejor
Encuentra tu lugar en algún lugar y echa raíces,
Un hermoso sueño, tal sueño,
Sobre el silencio, sobre la paz, en tus cuatro esquinas,
Sobre un ser amado que está tan necesitado ahora,
Le gustaría dar un paso atrás, gritar con todas sus fuerzas, parar,
No es fácil salirse del camino en el que el destino lo ha arrojado,
Vaga solo, entre pensamientos grises,
Persiguiendo recuerdos, llenos de odio,
Por esta carrera con la vida, llena de derrotas y humillaciones,
Le gustaría parar, pero no puede parar hoy.
Estos son los caminos de la vida, no todos son favorecidos por el destino,
A veces vale la pena considerar
Cuando termine el día, lo que nos traerá la noche.
Ref.: ¡entiende!
Comprende a los que pierden terreno y se ahogan,
Pidiendo ayuda a gritos para poder empezar de nuevo
¡Entender!
Date cuenta que se necesita más desgracia,
Para no morir donde no hay lugar para la compasión.
¡Entender!
Comprende a los que pierden terreno y se ahogan,
Pidiendo ayuda a gritos para poder empezar de nuevo
¡Entender!
Date cuenta que se necesita más desgracia,
Para no morir donde no hay lugar para la compasión.
2) Bartas: Cuando abre los ojos, las luces de la calle nocturna se apagan,
Más de una vez le pidió a Dios que no lo volviera a despertar,
Esconde sus manos en sus bolsillos porque hace mucho calor.
Un lugar vil debajo del puente, pero protege de la lluvia,
Solía ​​escribir poemas que la vida es bella,
Ahora la vida lo patea mientras duerme bajo una manta de cartón.
Recuerda cómo era en casa junto a la chimenea,
Hoy la casa es una cerca oscura, cerca del estacionamiento,
Los niños salieron al mundo a buscar su felicidad,
Ninguno de ellos recuerda hoy el nombre de su padre,
En nombre de su padre, todos eligieron un camino diferente,
Para no acabar como aquel cuya sangre mancha su corazón,
Esposa falleció, valió la pena sobrevivir para ella,
Ella se llevó todo, él no quiere ir con ella al cementerio,
Ha pasado por demasiado para borrarla de la memoria,
Quisiera saber palabras con que hablarle,
Temporada fría de invierno, provoca reflexión,
Por esos momentos en que la tristeza ahoga el aliento en mi pecho,
Le gustaría saber finalmente que mañana será mejor,
Ayúdalo a creer porque la gente tiene corazón.
Ref.: ¡entiende!
Comprende a los que pierden terreno y se ahogan,
Pidiendo ayuda a gritos para poder empezar de nuevo
¡Entender!
Date cuenta que se necesita más desgracia,
Para no morir donde no hay lugar para la compasión.
¡Entender!
Comprende a los que pierden terreno y se ahogan,
Pidiendo ayuda a gritos para poder empezar de nuevo
¡Entender!
Date cuenta que se necesita más desgracia,
Para no morir donde no hay lugar para la compasión.
¡Entender!
Comprende a los que pierden terreno y se ahogan,
Pidiendo ayuda a gritos para poder empezar de nuevo
¡Entender!
Date cuenta que se necesita más desgracia,
Para no morir donde no hay lugar para la compasión.
¡Entender!
Comprende a los que pierden terreno y se ahogan,
Pidiendo ayuda a gritos para poder empezar de nuevo
¡Entender!
Date cuenta que se necesita más desgracia,
Para no morir donde no hay lugar para la compasión.