| Son las dos de la mañana y no me has llamado
|
| Es como una espina ardiendo en mi costado
|
| Abre las persianas, pero algo es diferente, no puedo señalarlo
|
| El aire limpio y brillante me hace querer esconderme
|
| Porque ahora, oh ahora, así es como termina
|
| Basado en promesas de que seguiremos siendo amigos
|
| Pero ba da, ba da, ba ba, ba da, sé que nunca será lo mismo
|
| Ba da, ba da, ba ba, ba da, ahora todo se ha roto
|
| Ba da, ba da, ba ba, ba da, sé que nunca será lo mismo
|
| Ba da, ba da, ba ba, ba da, sabes que todavía haría cualquier cosa por ti
|
| ¿Dónde está el día que solías inspirarme?
|
| ¿Dónde está el tiempo que solía depender
|
| En el relieve de tu ancla pensé que nunca necesitaría
|
| Ahora que se ha ido, ¿me escabulliré?
|
| Así que ahora, oh ahora, así es como termina
|
| Basado en promesas de que seguiremos siendo amigos
|
| Pero ba da, ba da, ba ba, ba da, sé que nunca será lo mismo
|
| Ba da, ba da, ba ba, ba da, ahora todo se ha roto
|
| Ba da, ba da, ba ba, ba da, sé que nunca será lo mismo
|
| Ba da, ba da, ba ba, ba da, sabes que todavía haría cualquier cosa
|
| Esto es solo una carta
|
| Palabras confusas, sin falsas pretensiones
|
| Y no es una confesión verdadera
|
| Porque me has costado mucho más de lo que jamás imaginarás
|
| Pero no soy tu héroe caído
|
| Alguien que salió en tu defensa
|
| Y cuando todo está hecho y terminado
|
| Lo lograré, lo lograré, lo lograré, haré que tenga sentido
|
| No, nunca lo será...
|
| No, nunca lo será...
|
| No, nunca lo será...
|
| No, nunca lo será...
|
| Ba da, ba da, ba ba, ba da, sé que nunca será lo mismo
|
| Ba da, ba da, ba ba, ba da, ahora todo se ha roto
|
| Ba da, ba da, ba ba, ba da, sé que nunca será lo mismo
|
| Ba da, ba da, ba ba, ba da, sabes que lo tiraría todo por la borda... |