Información de la canción En esta página puedes encontrar la letra de la canción W trakcie, artista - Sobota. canción del álbum Sobotaż, en el genero Рэп и хип-хоп
Fecha de emisión: 31.12.2008
Etiqueta de registro: StoproRap
Idioma de la canción: Polaco
W trakcie(original) |
Już jestem w grze, z duszą na ramieniu |
Chyba ty też wiesz o czym mówię człowieniu |
Cisnę kilka skrzywek w pięknym uniformie |
Tak by złotówa nie mógł sobie przypomnieć |
Z której wyszedłem bramy, jaką trasą idę |
To wszystko się przyda gdy będzie trza cisnąc dzidę |
Lecz póki co, nie myślę o tym wcale |
Mój wzrok ogarnia teren, przesuwam się dalej |
Trzymam pokerowy ryj, choć w sercu piekło |
Rączka nesesera wydziela specyficzne ciepło |
Właściwie ziom, to w dłoń mnie parzy |
Wciąż pokerowy ryj, nie poznasz nic po tej twarzy |
Obwąchuję się, wsiadając do taksówy |
Każdy to wie, że wścibskie są szczecińskie złotówy |
Myślę spokój i wokół się rozglądam |
Czy czasami nie rusza za nami furman James’a Bond’a |
Po skroni spływa pot, jakbym się naćpał |
A to tylko stres jest, adrenalina waćpan |
Kilka minut jazdy, proszę jechać tędy |
Na drogach kamery, nie pozwalam se na błędy |
Yyy, nie tędy szefie, raczej tamtędy proszę |
Sprawdzam ryj w lusterku czy smród z paczki go nie doszedł |
Już prawie u celu, trzaskam za sobą drzwiami |
W takich momentach nie chcemy być zauważani |
Znów kilka skrzywek żeby do celu dojść |
Tak by dokąd idę, nie zaczaił gość |
Pod wskazanym adresem zostawiam paczkę |
Po co, gdzie, dla kogo, na kłódę jadaczkę |
Im mniej wiem, tym lepiej śpię |
I tak przeważnie nie udaje się |
Wiem za dużo jak na swój zakuty łeb |
Sam weź powiedz czy to łatwy chleb |
(traducción) |
Ya estoy en el juego con mi alma en mi hombro |
Supongo que también sabes de lo que estoy hablando, hombre. |
Estoy lanzando algunas cajas con un hermoso uniforme |
Para que no pudiera recordar el zloty |
¿Por qué ruta pasé desde la puerta? |
Todo esto le vendrá bien cuando tenga que lanzar una lanza. |
Pero por ahora, no pienso en eso en absoluto. |
Mi mirada recorre el terreno, sigo adelante |
Mantengo mi cara de póquer, pero el infierno en el corazón |
El asa del maletín desprende calor específico |
En realidad, amigo, me quema la mano. |
Sigue siendo una cara de póquer, no reconocerás esa cara |
Me olfateo mientras subo al taxi |
Todo el mundo sabe que los zlotys de Szczecin son entrometidos |
Pienso tranquilo y miro a mi alrededor |
¿Nos sigue a veces el carretero James Bond? |
El sudor corre por mi sien como si estuviera en lo alto |
Y eso es solo estrés, la adrenalina está alta |
Unos minutos en coche, por favor vaya por este camino |
En los caminos de la cámara, no me permito equivocarme |
Uh, no de esa manera, jefe, de esa manera por favor |
Miro el hocico en el espejo para ver si el hedor del paquete le ha llegado. |
Casi allí, cierro la puerta detrás de mí. |
En esos momentos, no queremos ser notados. |
Unas cuantas cajas de nuevo para llegar a la meta. |
Para que a donde voy no aceche el huésped |
Dejo mi paquete en la dirección proporcionada |
¿Por qué, dónde, para quién? |
Cuanto menos sé, mejor duermo |
Por lo general, falla de todos modos |
Sé demasiado para mi cabeza ciega |
Tómalo tú mismo si es pan fácil |