Letras de Bal u Pana Boga - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Bal u Pana Boga (original)

Na bankiecie u Pana Zastępów
Wszystko płynie i gra pachnie i lśni
Wygwieżdżony jest strop firmamentów
I w parkietach ze szkła galaktyką skrzy
Stoły pełne arcydzieł stworzenia
Ryb obfitość i miąs owoce i chleb
Usta śmieją się drżą podniebienia
I docenia się to że się jest sługą nieb
A sam Bóg pośród sług gdyby mógł to by śpiewał że
Szał będzie trwał świat się stał więc nalewa i Rad tworzy ład białych szat i aureol…
Nie wypił ktoś za blask
Wzrok w parkiet wbił
Gdzie w ciszy gwiazd
Pod niebem ziemia się powoli wyłania
Patrzy pod nogi
W parkiecie żłobi
Znak
Tymczasem
Na bankiecie uśmiechy szerokie
I wiruje wśród ścian piór biały puch
Do nikogo nie staje nikt bokiem
I aż gęsto od słów nieważkich słów
Stwórca poszedł już wprawdzie lecz przecież
Pozostawił nam stół parkiet i świat
W jakimż będzie wspanialej nam świecie
Skoro czeka nas tu wieczysty ład
Póki co wierzyć w to co powiedzą nam oczy nie
Wstyd chwalić byt skoro świt nas otoczył…
Ktoś z nas nie myśli tak
Wzrok w parkiet wbił
Nie mówi nic
Zaszkodził kawior mu czy głowę ma słabą
Patrzy pod nogi
W parkiecie żłobi
Znak
Przez który
Na bankiecie spojrzenia ostrożne
Ważne staje się kto stoi i gdzie
Nie wiadomo skąd myśli bezbożne
Wokół aureol mkną czy chcesz czy nie
Koniec snu bowiem tu już nie będzie spokoju więc
Znów zamęt głów chaos słów paranoja i Strach bowiem tu już nie będzie spokoju więc
Strach bowiem tu już nie będzie spokoju…

(traducción)

En un banquete con el Señor de los ejércitos
Todo fluye y el juego huele y brilla
El techo de los firmamentos está estrellado
Y en parquet de cristal con una galaxia de cajas
Mesas llenas de obras maestras de la creación
Abundancia de pescado y fruta carne y pan
Los labios ríen, tiemblan los paladares
Y se agradece que seas un siervo del cielo
Y Dios mismo entre los siervos, si pudiera, cantaría que
La locura continuará, el mundo se ha volcado tanto y Rad crea una orden de túnicas blancas y un halo...
Alguien no había bebido por el brillo
Se quedó mirando la pista de baile.
donde en el silencio de las estrellas
Bajo el cielo, la tierra está emergiendo lentamente
mira sus pies
Él está bailando en la pista de baile.
Señal
Mientras tanto
Sonríe ampliamente en el banquete.
Y la pelusa blanca se arremolina entre las paredes de las plumas
Nadie se para al lado de nadie.
Y está lleno de palabras con palabras ingrávidas
El Creador ya se ha ido, pero aún
Nos dejó la mesa, el parquet y el mundo
¡Qué mundo tan maravilloso será para nosotros!
Ya que aquí nos espera un orden eterno
Por ahora, cree lo que tus ojos nos dicen, no
Vergüenza alabar la existencia desde que el amanecer nos rodeó...
Algunos de nosotros no lo creemos
Se quedó mirando la pista de baile.
no dice nada
El caviar lo ha dañado o su cabeza está débil.
mira sus pies
Él está bailando en la pista de baile.
Señal
por lo cual
Mira con cautela el banquete.
Se vuelve importante quién está de pie y dónde
De la nada, pensamientos impíos
Alrededor del halo estás tú, te guste o no
El final del sueño, porque aquí no habrá más paz.
Confusión de cabezas otra vez, caos de palabras paranoia y Miedo porque aquí no habrá más paz
Porque aquí ya no habrá paz...