| Bu gülü bağışladım ki, sən dərk edəsən
|
| Bu gülü bağışladım ki, sən tərk edəsən
|
| Bu günü yaşadım ki, anlayasan bəlkə də sən
|
| Bu ömrü yaşamadım ki, sən məhv edəsən
|
| Zamanı verməyiblər ki, biz onu qaytaraq
|
| Qədrini bilmədikcə ancaq xəyallarda
|
| Həyatı verməyiblər ki, biz onu aldadaq
|
| Xoşbəxt olduğumuzu deyək ancaq yalanlarda
|
| Sevgini vərməyiblər, təkcə ondan mahnı yazaq
|
| Bilirəm, sətirlərimdə sevgi müqəddəsdir
|
| Torpağı verməyiblər, təkcə orda qəbir qazaq
|
| İstərəm torpaqda bitsin mavi qızılgüllər
|
| Bahar vaxtı açıq qalan pəncərələrdən
|
| Baxıb güc alanda küçədə sevgililərdən
|
| Gizlədəndə gözlərimdə sevgimi hərdən
|
| Bu həyatı istəmədiyimi anlamışdım lap öncələrdən
|
| Qələmi verməyiblər mənə, mən tək səndən yazım
|
| Səhərlər ayırır məni sevdiyim gecələrdən
|
| Ürəyi verməyiblər mənə, orda tək səni daşıyım
|
| Bu qəlbi qırıq-qırıq toplamışam bir neçə yerdən mən
|
| Bu günlər bizim ömrümüzdən keçər
|
| Mənim son ümidim açılan səhər
|
| Sənin əllərin mənim əlimdən
|
| Ayrılaraq qovuşar əbədi göylərə
|
| Biz dünyamızı döndərəcəyik yenə
|
| Vurulaq yenə, sarılaq yenə
|
| Son dəfə rəqs etmədik yağışda
|
| Mənə mavi qızılgülü bağışla
|
| Uşaq vaxtı axtarırdım möcüzələri mən
|
| Tapmadıqca tez-tez deyirdim ki, düzələr mən
|
| Maraqsızlaşırdı həyat böyüdükcə mən
|
| Gətirmir böyük arzuya böyük büdcələr
|
| Sən də bir möcüzə deyildin, nə qədər oxşasan da
|
| Sən də yaşada bilmədin, qanıma qarışsan da
|
| Sən də qalmayacaqsan yadımda uzun illər
|
| İstərəm torpaqda bitsin mavi qızılgüllər
|
| İnsanlar əl uzadır hərdən yerdən qaldırmaqçün
|
| Bu əllər heç vaxt qaldırmayacaq qanadlartək
|
| İnsanlar əl uzadır çox vaxt aşağıya dartmaqçün
|
| Qanadlarsa heç vaxt incitməyəcək əllərtək
|
| Mən artıq istəmirəm adi insan, adi həyat tərzi
|
| Artıq istəmirəm əvvəlcədən bilim gələn fəsli
|
| İstəyirəm ki, mənim üzümə gülsün göylər
|
| İstərəm torpaqda bitsin mavi qızılgüllər
|
| Bu günlər bizim ömrümüzdən keçər
|
| Mənim son ümidim açılan səhər
|
| Sənin əllərin mənim əlimdən
|
| Ayrılaraq qovuşar əbədi göylərə
|
| Biz dünyamızı döndərəcəyik yenə
|
| Vurulaq yenə, sarılaq yenə
|
| Son dəfə rəqs etmədik yağışda
|
| Mənə mavi qızılgülü bağışla
|
| De ki, sən də gözləməmisən möcüzələr
|
| De ki, görməmisən yuxuda heç vaxt uçduğunu
|
| De ki, saymırsan özünü hamıdan fərqli
|
| De ki, istəmirsən bir gün qızıl balıq tutmaq
|
| Qorxma, uşaqlıq deyil bunları xəyal etmək
|
| Məncə, mümkünsüz deyil hər şyi real etmək
|
| Mən dəli olmamışam, göz yaşını sil artıq
|
| Mən istəyirəm ki, insani dərdlər bitsin artıq
|
| Mənə göydən gəldi bu toxumlar hədiyyə
|
| Bu deyil bir işarə, bənzəmir dini vəhiyyə
|
| Ddilər bunu əksən torpaqda bitsə əgər
|
| Mavi qızılgüllər sən də olacan bizdən biri
|
| Mən özümlə aparmaq istədim səni uzaqlara
|
| Sənsə inanmırsan, dözürsən bu yalanlara
|
| Mən sonsuz yaşayacam — de bütün insanlara
|
| Artıq tab gətirmədim dünyada üsyanlara
|
| Bu günlər bizim ömrümüzdən keçər
|
| Mənim son ümidim açılan səhər
|
| Sənin əllərin mənim əlimdən
|
| Ayrılaraq qovuşar əbədi göylərə
|
| Biz dünyamızı döndərəcəyik yenə
|
| Vurulaq yenə, sarılaq yenə
|
| Son dəfə rəqs etmədik yağışda
|
| Mənə mavi qızılgülü bağışla |