Letras de Het Regent In Antwerpen - Boudewijn De Groot

Het Regent In Antwerpen (original)

Het regent in Antwerpen
Het stormt over de daken
De bomen zijn kaal
De wolken zijn laag
De leien zijn leeg
De Meir ligt verlaten
Het regent in Antwerpen
Voorgoed na vandaag
De stad was ooit mijn paradijs
Zonder Boom en zonder Slang
We dwaalden samen, Eva en ik
Van dauw tot duister en nachtenlang
Het struikgewas van straat en plein
De groene glooiing van de lei
De koele stilte van de Schelde
Geen schoonheid ging aan ons voorbij
De lichtheid van het bestaan
Was al even licht te dragen
Het einde zou niet eerder zijn
Dan bij het eind der dagen
Het regent in Antwerpen
Het stormt over de daken
De bomen zijn kaal
De wolken zijn laag
De leien zijn leeg
De Meir ligt verlaten
Het regent in Antwerpen
Voorgoed na vandaag
Vandaag kwam de duivel op onze weg
Gleed ritselend door donkere steeg
En waar het Park vol bloemen stond
Waren de dorre perken leeg
De Kathedraal drong overvol
Van grauwe massa, stom en doof
Onze Lieve Vrouwe zweeg stil
Verdoofd door zoveel ongeloof
En in dat verloren paradijs
Moest de lichtheid het ontgelden
Verdween mijn Eva in het druk geweld en
Liet mij beschaamd
Aan de oever van de Schelde
Het regent in Antwerpen
Het stormt over de daken
De bomen zijn kaal
De wolken zijn laag
De leien zijn leeg
De Meir ligt verlaten
O, het regent in Antwerpen
Voorgoed na vandaag

(traducción)

Está lloviendo en Amberes
Tormenta sobre los techos
Los árboles están desnudos
Las nubes están bajas
Las pizarras están vacías
De Meir está desierto
Está lloviendo en Amberes
Para siempre después de hoy
La ciudad fue una vez mi paraíso
Sin árbol y sin serpiente
Deambulamos juntos, Eve y yo
Del rocío a la oscuridad y toda la noche
La maleza de calle y plaza
La cuesta verde del lei
El frío silencio del Escalda
Ninguna belleza nos pasó por alto
La levedad de la existencia
Ya era ligero de llevar
El final no sería antes
Entonces al final de los días
Está lloviendo en Amberes
Tormenta sobre los techos
Los árboles están desnudos
Las nubes están bajas
Las pizarras están vacías
De Meir está desierto
Está lloviendo en Amberes
Para siempre después de hoy
Hoy se nos vino el diablo
Se deslizó susurrando a través del callejón oscuro
Y donde el parque estaba lleno de flores
¿Estaban vacíos los lechos áridos?
La Catedral estaba llena
De materia gris, muda y sorda
Nuestra Señora se quedó en silencio
Entumecido por tanta incredulidad
Y en ese paraíso perdido
Sufrió la ligereza
Mi Eva desapareció en la presión y
me dejó avergonzado
En la orilla del Escalda
Está lloviendo en Amberes
Tormenta sobre los techos
Los árboles están desnudos
Las nubes están bajas
Las pizarras están vacías
De Meir está desierto
Oh, está lloviendo en Amberes
Para siempre después de hoy