Letras de Ulice przeklęte - Eldo

Ulice przeklęte (original)

Życie różnie się układa, mówią
Los się kłania albo stoi z pałką grubą
I bije mocno i równo, metodycznie i długo
Aż twarz się staje krwawą masą
A ciało kukłą bez czucia niemal
Ból stał się codziennością
Prawie zapomniał co jest wolnością
W zatrzaskiwanych szufladach gubił ostrość myślenia
Krwawił ostro i bił się ze świadomością non-stop
Ile cierpienia można znieść?
I jaki jest sens istnienia?
Jak można taki świat pozmieniać?
Za bramą umarły marzenia i cele
Wsiąkły w pokoje przesłuchań i brudne cele
Czasami myślę co czuł chodząc po Oczki
Czy kiedyś w Alei Szucha postawił luźno kroki
Na Rakowieckiej umiał się śmiać?
Nie wiem
Nigdy nie mogłem zapytać, umarł przed moim urodzeniem
Ulice przeklęte…
Wiele miejsc ukrywa straszny sekret
Za zwykłą nazwą ulice przeklęte
Świadectwa bólu, słowa z ustnych przekazów
By nikt nie zapomniał świadków tamtych czasów
Wiele miast naznaczonych podobnie
Wiele rodzin, anonimowa wspólnota wspomnień
Te same myśli — odpowiedzialność za pamięć
Bo jeśli po nich nic, to co po nas zostanie?
Moje miasto wciąż rośnie pod niebo
W każdym wolnym miejscu rośnie szkło i beton
Coraz mniej tradycji
Ludzi, dla których znaczy życie tu coś więcej
Nie jest to miejsce pracy i snu jedynie
A chcą tu zostać i poczuć przez chwilę
Przez chodnik jak serce miasta bije
Może gdzieś spotkasz sierpniowym wieczorem
Kogoś kto historię tych ulic Ci opowie
I pokochasz je mocno, potem sam je poznasz
Na nocnych spacerach, tych do wschodu słońca

(traducción)

La vida es diferente, dicen
El destino se inclina o se para con un palo pesado
Y late fuerte y parejo, metódico y largo
Hasta que la cara se convierte en una masa sangrienta
Y el cuerpo es un títere casi sin sentir
El dolor se ha vuelto común
Casi ha olvidado lo que es la libertad.
En cajones cerrados perdió la agudeza de pensamiento
Estaba sangrando mucho y luchó conscientemente sin parar.
¿Cuánto sufrimiento puedes soportar?
¿Y cuál es el sentido de la existencia?
¿Cómo se puede cambiar un mundo así?
Sueños y metas murieron más allá de la puerta
Empapado en salas de interrogatorio y celdas sucias
A veces pienso en lo que sintió cuando caminó sobre el Oropel
¿Alguna vez dio pasos sueltos en Aleja Szucha?
¿Sabía reírse de Rakowiecka?
Yo no sé
Nunca pude preguntar, murió antes de que yo naciera.
Calles malditas...
Muchos lugares esconden un terrible secreto
Por el nombre habitual, las calles están malditas
Testimonios de dolor, palabras de boca en boca
Para que nadie olvide los testigos de aquellos tiempos
Muchas ciudades marcadas de manera similar
Muchas familias, una comunidad anónima de recuerdos
Mismos pensamientos - responsabilidad por la memoria.
Porque si no dejan nada atrás, ¿qué quedará de nosotros?
Mi ciudad todavía se eleva hacia el cielo
El vidrio y el cemento crecen en cada lugar libre
Cada vez menos tradiciones
Personas para quienes la vida significa algo más
No es solo un lugar de trabajo y sueño.
Y quieren quedarse aquí y sentirlo por un tiempo
Al otro lado de la acera, late el corazón de la ciudad
Tal vez te encuentres en algún lugar en la noche de agosto.
Alguien que te cuente la historia de estas calles
Y los amarás mucho, luego los conocerás tú mismo.
En los paseos nocturnos, esos hasta el amanecer